Dieren in de Alpen
Alpensteenbokken wonen op ongeveer 3.200 meter hoogte en zijn ook vegetariërs. Tijdens de zomermaanden is het vel van de mannelijke steenbok donkerbruin met geel-witte vlekken, het vel van de vrouwelijke eerder roodbruin. Tijdens de wintermaanden is het vel van beide geslachten grijzig. Beide geslachten hebben hoorns. Ze worden gemiddeld 20 jaar oud. Een bok kan tot 120 kilogram wegen, een geit 50 kilogram. Even ter vergelijking: een gems heeft maximaal 60 kilogram. Alpensteenbokken leven in gescheiden roedels: de geiten leven met hun jongen, bokken leven solitair.
Gemzen zijn zeer goeie klimmers en leven vooral in roedels. Je vindt ze in de bergen op een hoogte van 1.000 tot 3.500 meter. Tijdens de zomermaanden is hun vel geel-bruin, tijdens de winter donkerbruin-zwart. Beide geslachten hebben hoorns. Gemzen zijn vegetariërs en worden gemiddeld 15 jaar oud. Als er gevaar dreigt, waarschuwen ze elkaar met een luid gefluit. de gems leeft in gescheiden roedels: de vrouwtjes leven met hun jongen, de mannetjes leven solitair.
Steenarends hebben een vleugelspanwijdte van meer dan 2 meter, kunnen 1 meter lang worden en 7 kilogram zwaar. Ze hebben een gebogen, donkergrijze snavel. Ze lusten sneeuwballen, marmotten, gemzen en steenbokken etc. Ze worden soms 20 jaar oud.
Een alpenkauw herken je makkelijk aan zijn zwarte veren, gele snavel en oranje poten. Hij heeft een vogelspanwijdte van 70 tot 85 centimeter en is 40 centimeter groot. Hij leeft boven de boomgrens en eet vooral insecten, spinnen, slakken en wormen. Tijdens de wintermaanden leeft hij vegetarisch. Een alpenkauw wordt tot 20 jaar oud.
Een marmot brengt 90% van zijn leven door onder de grond en zijn winterslaap duurt tenminste 6 maanden. Tijdens de wintermaanden kruipt hij in zijn holletje en laat zijn energieverbruik tot een tiende dalen: twee keer adem halen en 20 hartslagen per minuut. Normaal gesproken slaat het hart van een alpenmarmot 200 keer per minuut. Ze leven in koloniën. Marmotten eten grassen, kruiden, insecten, regenwormen en larven. Een volwassen marmot weegt ongeveer 8 kilogram en is 65 centimeer lang (incl. staart). Hun vel kleurt bruin-grijs. Ze worden gemiddeld 15 jaar oud. Ze leven in een familiegroep.
Een sneeuwhaas leeft in grote groep samen en spot je op 1.000 tot 3.500 meter hoogte. Ze worden makkelijk 60 centimeter lang en 5 kilogram zwaar. Tijdens de zomermaanden is hun vel bruin, in de winter wit. Ze eten vooral gras, kruiden, bessen en tijdens de winter boomschors. Een sneeuwhaas kan 8 jaar oud worden.
Een lammergier of baardgier is ongeveer net zo groot en zwaar als een steenarend: een vleugelspanwijdte van 290 centimeter is geen uitzondering en ze halen makkelijk 7 kilogram. Ze leven het liefst in het hooggebergte. Hun vederen zijn grijs-zwart bovenop en crème-rood onderaan. De lammergier is een aaseter: 80% van zijn voedsel bestaat uit beenderen van dode vogels en zoogdieren. De lammergier wordt soms 40 jaar oud.
Een alpenlandsalamander is zwarte kleur en ongeveer 15 centimeter lang. Vaak krijg je dit beestje niet te zien tijdens je wandelingen, tenzij je vroeg onderweg bent of net na een pittige regenbui. Eigenlijk is hij vooral `s nachts actief en tussen de maanden mei en september. Je spot ze op 1.000 tot 2.400 meter hoogte. De alpenlandsalamander eet graag spinnen, kevers, larven, mieren, slakken etc. Deze soort salamander wordt gemiddeld 15 jaar oud.
De das is een nachtdier en eet zowat alles: regenwormen, bosvruchten, noten, kevers, knaagdieren etc. Ze zijn zeer slechte jagers. Een das heeft een opvallende vachttekening: de dekharen op de rug zijn wit aan de basis, gevolgd door een zwarte band en wit aan de punt. ze hebben een kop-romplengte van 67 tot 80 centimeter. Hun staart meet makkelijk 11 tot 19 centimeter. Ze wonen in burchten.
Ze houden geen winterslaap maar zijn gewoon minder actief. (winterrust) Je vindt ze tot de boomgrens.
De ree heeft een gele tot roodbruine zomervacht, ’s winters is deze meer bruin tot zwart van kleur. Volwassen dieren hebben geen vlekken. Opvallend is de witte tot gelige rompvlek. Een reebok heeft een eenvoudig gewei dat afgeworpen wordt tussen oktober en januari. Ze worden tot 140 centimeter groot en tot 35 kilogram zwaar. Reeën zijn knabbelaars en houden van bramen, bessen, twijgen, bladeren, noten etc. Het zijn herkauwers.
Het edelhert is tijdens de zomermaanden roodbruin en tijdens de winter grijsbruin. De buikzijde is wit. Edelherten kunnen tot 260 centimeter lang zijn en 250 kilogram wegen. Enkel het mannetje draagt een gewei dat kan uitgroeien tot 90 centimeter. Aan het gewei kan men enigszins de leeftijd afleiden: hoe groter het gewei, hoe ouder het hert. Het gewei wordt elk jaar afgeworpen. Ze bewegen zich `s zomers boven de boomgrens, in de winter leven ze meer in het dal. Het zijn planteneters en ze leven in roedels.
De vuursalamander, gevlekte landsalamander of goudsalamander herken je meteen: hij is zwart met gele vlekken en strepen. Via duidelijk zichtbare poriën nabij d oren kunnen ze gif spuiten als ze bedreigd worden. Ze wegen maximaal 50 gram en kunnen tot 23 centimeter worden. Ze leven compleet solitair, zijn nachtdieren en houden een winterslaap. Overdag zijn ze nu en dan te zien na een droge periode, als het regent. Een vuursalamander eet slakken, paddenstoelen, regenwormen, spinnen etc.
Een adder kan tot 70 centimeter lang zijn is en max. 100 gram zwaar. Ze zijn te herkennen aan de koperbruine tot rode ogen met verticale pupil, de wat uitstekende schub boven de ogen en het zigzagpatroon op de rug. Ze is giftig, maar niet zo giftig als cobra’s of ratelslangen. Adders houden van vlees en eten konijnen, kikkers, vogels, hagedissen, muizen etc. Ze leven solitair, zijn uitstekende zwemmers en is zowel `s nachts als overdag actief.
In het Nationale Park Hohe Tauern wordt één tot drie keer per maand „Wildtierbeobachtung“ aangeboden aan interessanten. Samen met een zeer goede verrekijker en een heleboel verhalen en anekdotes trek je samen met een ranger 4 uur lang door de wilde natuur. Er is voldoende tijd voor vragen, dieren spotten etc. Kostprijs : €15 voor volwassenen, €9 voor kinderen. Met de Osttirol Card kun je gratis deelnemen.
In 2008 ruilde Evelyn Laureyns België in voor Oostenrijk - wat de liefde al niet doet met een mens - en wil nu niet meer weg uit het land van Sisi en Frans-Jozef. Ze reist als journaliste van Vorarlberg langs Tirol naar Stiermarken. Het meest in haar nopjes voelt ze zich in, op, boven, tussen de Tirolse bergen.
