Activiteiten

10 dingen die je nog niet wist over het Achenmeer

De Achensee in Tirol is een van de mooiste meren in de Alpen. Omgeven door het adembenemende berglandschap van het Karwendel- en Rofangebergte is het grootste meer van Tirol een echt natuurjuweel. Tot zover, zo bekend. Maar van wie is het meer eigenlijk en wat is het verhaal achter het verzonken dorp? Waar verdwijnt het water in de winter naartoe? En wat heeft het Achenmeer te maken met de stad Lissabon, 2000 kilometer verderop?
Der Achensee aus der Vogelperspektive. Durch die Wolkendecke brechen Sonnenstrahlen.

1e Wasserreich: De verrassende eigenaar van het Achenmeer

Hoewel het Achensee meer hemelsbreed meer dan 30 kilometer van Innsbruck ligt, is het meer eigendom van de Tiroolse hoofdstad. Vroeger behoorde het meer toe aan het benedictijnenklooster St. Georgenberg-Fiecht. Georgenberg-Fiecht. Volgens de oorkonden schonken de heren van Schlitters het Achenseemeer en het Achental in de 12e eeuw aan het klooster. Door economische problemen moesten de benedictijnen het Achenmeer uiteindelijk in 1919 verkopen aan de provinciehoofdstad. De aankoop van het meer was voor de stad Innsbruck aanleiding om de Tiroler Waterkrachtcentrale op te richten om het water te gebruiken voor het opwekken van energie - meer hierover onder punt 5.

Ausblick vom Seeberg auf den Achensee

2e koninklijke retraite: keizer Max veroverde de mooiste plek

Hij wordt vaak de "eerste gast aan het Achenmeer" genoemd: Keizer Maximiliaan I. Meer dan 500 jaar geleden reisde hij regelmatig naar zijn jachtslot (het huidige Fürstenhaus) in Pertisau, aan de westelijke oever van het meer. Op deze idyllische plek, omgeven door ongerepte natuur, ging keizer Max met zijn gevolg jagen en vissen. Zelfs toen al genoot de adel van de frisse berglucht en het kristalheldere water van het grote natuurlijke meer. In een jacht- en visboek dat Maximiliaan destijds liet opstellen, sprak de keizer vol lof over zijn verblijven in het Achental. Hoewel het "zomerverblijf" aan het Achenmeer toen nog voorbehouden was aan een kleine elite, legde het de basis voor een lange en succesvolle toeristische geschiedenis. De gast is hier altijd de keizer geweest.

3. Torentjes en tragedies: het lot van het Grand Hotel Scholastika

In de loop der jaren werden rond het Achenmeer vele prachtige accommodaties gebouwd, waarvan er één bijzonder indrukwekkend was: het Grand Hotel Scholastika. Aan de noordelijke oever van het meer, waar in de middeleeuwen een douanehuis en later een populaire herberg stond, werd aan het einde van de 19e eeuw het prachtige Grand Hotel geopend - compleet met torentjes, erkers, een kapel, een gastentuin en een badstrand. Veel beroemde gasten verbleven hier, waaronder de schrijver Karl May. Op een noodlottige nacht in oktober 1913 brak er echter om onbekende redenen brand uit in het hotel, waarbij het grootste deel van het pand werd verwoest. Vandaag de dag is het Scholastika restaurant gevestigd op het terrein, waar je kunt genieten van het uitzicht van die tijd en gerechten zoals "Fullmoon" of "Waldgeflüster".

Alte Postkarte des Hotels Scholastika am Achensee

4. Gehuld in legende: Het ongelooflijke verhaal van het gezonken dorp

s Avonds laat vertellen de inwoners van het Achental graag met een knipoog een of twee ongelooflijke verhalen over het meer, bijvoorbeeld de legende van het verzonken dorp. Waar de Achensee zich nu uitstrekt, zou ooit een welvarend en welvarend dorp zijn geweest. Toen op een dag een arme oude man om onderdak voor de nacht en eten vroeg, werd hij bespot en weggejaagd. De oude man beklom de berg en vervloekte het dorp van koudhartige mensen. Het dorp werd vervolgens overspoeld door stortregens en waterstromen en verdween voorgoed onder de watermassa's. Als je het Achenmeer op een heldere dag bezoekt, kun je misschien zelfs de top van de kerktoren door het wateroppervlak zien glinsteren.

Das Ufer vom Achensee

5. als een zwembad: waarom het meer in de winter niet wordt gebruikt

Iedereen die het Achenmeer wel eens in de winter heeft gezien, heeft waarschijnlijk gemerkt dat het waterpeil vrij laag is. In de winter daalt het waterpeil tot wel vijf meter. De reden hiervoor is geen zeldzaam natuurverschijnsel, maar het gebruik van het water van het meer om elektriciteit op te wekken. Een ongelofelijke 38 miljoen kubieke meter water dient als opslagvolume voor het opwekken van elektriciteit. Het water wordt via leidingen naar het Beneden-Inn-dal getransporteerd en naar de krachtcentrale in Jenbach geleid. De generatoren van de Achensee-energiecentrale produceren 219 gigawattuur elektrische energie per jaar, waarvan het grootste deel in de winter. Dit komt overeen met het jaarlijkse energieverbruik van ongeveer 50.000 huishoudens. Tegen het begin van de zomer zal de Achensee weer tot nul gevuld zijn door de instroom en het smelten van de sneeuw.

Bildliche Darstellung wie das Wasser vom Achensee in das Kraftwerk Jenbach gelangt.

6. Op naar nieuwe kusten: Uitvaren te midden van de Alpen

Twee of drie generaties geleden was roeien op zondag de populairste vrijetijdsbesteding aan het Achenmeer. Tegenwoordig zijn het vooral sportievelingen met hun zeilboten, vleugels, vliegers en windsurfplanken die het hele jaar door het beeld van het meer bepalen. De reden hiervoor zijn de ideale windomstandigheden: s Ochtends staat er meestal een lichte zuidenwind, terwijl 's middags een krachtige noordenwind uit Beieren waait, waardoor watersporten aan het Achenmeer een uitdagend plezier wordt. Rond het meer zijn de laatste jaren veel (succesvolle) watersportverenigingen ontstaan en de "Zee van Tirol" is ook een populaire locatie voor internationale wedstrijden - er zijn hier zelfs Europese en wereldkampioenschappen gehouden.

Angelegte Segelbotte am Achensee

7. Waaghalzerij met gegarandeerd kippenvel: oudejaarsavond zwemmen aan het Achenmeer

Omdat het Achenmeer op meer dan 900 meter hoogte ligt, op het diepste punt 133 meter diep is en wordt gevoed door bergrivieren en smeltwater, zijn de watertemperaturen het hele jaar door relatief laag. Terwijl het water op sommige zomerdagen wel 22° kan bereiken en je je kunt verheugen op een welkome afkoeling, moet je wel heel moedig zijn om in december in de Achensee te springen wanneer de watertemperatuur rond de 3° ligt. Maar dat niet zo weinig mensen dit doen, komt door het zwemmen op oudejaarsavond. Op de laatste dag van het jaar duiken waaghalzen in het ijskoude water en beklimmen een drijvende ijsberg. De spreekwoordelijke "sprong in koud water" krijgt hier een heel nieuwe betekenis.

Zwei Schwimmer springen vom Steg in den eiskalten Achensee zu Silvester

8 Van het Achenmeer tot Lissabon: de legende van een mysterieuze verbinding

Een van de meest hardnekkige geruchten rond het Achenmeer is het verhaal van een onontdekte afvoer die helemaal tot Lissabon zou reiken. Ja, dat klopt: Lissabon! Hoe is dat zo gekomen? Op 1 november 1955 vond er een verwoestende aardbeving plaats in de hoofdstad van Portugal, die bijna de hele stad verwoestte. Precies op dat moment zagen de bewoners van het Achenmeer hoe het voorheen kalme meer plotseling begon te schuimen in wilde golven. Het waterpeil daalde ook in een oogwenk met meer dan een meter. Pas na 24 uur was het meer weer op zijn normale niveau. De volgende keer dat de aarde beeft in Lissabon, moet je zeker het Asmeer in de gaten houden.

Lissabon aus der Vogelperspektive bei Abenddämmerung

9 Een abt maakt stoom: Het succesverhaal van de Achensee scheepvaart

Het was al riskant toen de toenmalige abt van de abdij van Fiecht, Albert Wildauer, meer dan 130 jaar geleden een lening van omgerekend 240.000 euro afsloot om een schip voor het Achenmeer te laten bouwen. De door stoom aangedreven "St. Josef" werd in Linz gebouwd, in delen per trein naar Jenbach gebracht, per paard naar Pertisau vervoerd en daar in elkaar gezet. Het plan werkte: de "St. Josef" werd in 1887 in gebruik genomen en al snel werd de boottocht op het Achenmeer erg populair bij gasten en de lokale bevolking, wat tot op de dag van vandaag niet veranderd is. De Achensee vloot bestaat momenteel uit drie schepen, waarop naast de geplande tochten regelmatig evenementen zoals concerten, theatervoorstellingen en culinaire evenementen plaatsvinden.

Das Achenseeschiff

10. brandende stenen

Een zwarte olie die uit stenen wordt gewonnen? Ja, die bestaat ook in het Achental. Meer dan 100 jaar geleden ontdekte Martin Albrecht Senior de eerste olieschalie bij het Achensee meer. Later ontdekte hij nog een enorme olieschalieafzetting in het Bächental, een zijdal in het Karwendelgebergte. De productie van olie is complex: Eerst moet de schalie uit de berg worden geblazen, daarna worden de rotsen in ultramoderne schachtovens geplaatst. Bij een temperatuur van 450°C komt uit de olieschalie een gas vrij dat wordt gecondenseerd of vloeibaar gemaakt. De rotsolie die op deze manier wordt verkregen, wordt vervolgens gefilterd, gedestilleerd en verwerkt tot verschillende producten. Waarom al deze moeite doen? Omdat van steenolie al eeuwenlang wordt gezegd dat het een heilzame en verzorgende werking heeft. Tijdens een bezoek aan het Vitalberg steenoliemuseum in Pertisau kun je het zelf zien.

Zwei Männer bei der Herstellung von Steinöl vor dem offenen Feuer
Tirol nieuwsbrief

De berg roept? Onze nieuwsbrief ook!

In onze wekelijkse nieuwsbrief onthullen we de beste vakantietips voor Tirol.