Allereerst: als je naar Hopfgarten im Brixental komt en je niet meteen als een flater wilt slaan, moet je absoluut weten dat de trotse inwoners van Hopfgarten hun dorp "Hopfgoscht" noemen.
Toegegeven, het lokale dialect is ook niet bepaald gemakkelijk te ontcijferen, maar het is ongetwijfeld gschtiascht (gezegd), wat mooi, mooi, mooi om naar te kijken betekent. Het kennen van dit woord is ook aan te raden en helpt altijd als niet-inwoner in Brixental.
Daarnaast is Hopfgarten natuurlijk geen bisschopszetel (en was dat ook nooit), maar heeft het een enorme barokke parochiekerk met twee torens, die overal en althans semi-officieel alleen "Cathedral (des Brixental)" wordt genoemd. Aan zelfvertrouwen is er bij de inwoners van het Tiroler Unterland en vooral bij de Hopfgart-bewoners geen gebrek. Dit laatste kan ook te maken hebben met het feit dat Hopfgarten, in tegenstelling tot veel andere gemeenschappen, die pas in de tweede helft van de 20e eeuw min of meer pro forma marktrechten kregen, al meer dan 650 jaar een marktgemeenschap is en is nog steeds een levendige vandaag levende plaats is.
Toegegeven, het lokale dialect is ook niet bepaald gemakkelijk te ontcijferen, maar het is ongetwijfeld gschtiascht (gezegd), wat mooi, mooi, mooi om…