Snuisteren in een koffer vol Tiroolse sagen
Vrouw Hitt
Deze bergtop van de Nordkette kent iedereen in Innsbruck. Volgens de legende is de berg een versteende vrouw op een paard. De reusachtige koningin heerste vele jaren geleden over het Tiroolse land met ijzeren hand en vooral – met veel egoïsme. Er bestaan verschillende variaties op de sage: eentje vertelt bijvoorbeeld hoe de koningin in een rots veranderde, een andere vertelt hoe de koningin een bedelaarster een steen gaf i.p.v. een stuk brood. De vloek van de bedelaarster moet de koningin incl. ros terstond als rots vereeuwigd hebben.
De reus Serles
Lang geleden leefde de reuzenkoning Serles in het Stubaital. Zijn grootste passie, was jagen, maar spijtig genoeg op een gruwelijke manier. Hij had een meute honden, die niet enkel verlekkerd was op wild maar ook op malse schapen. Op een dag schoot een jonge schaapsherder een hond van reus Serles neer, nadat de hond een zwanger schaap had gedood. De reus was zo kwaad, dat hij de honden op de schaapsherder losliet. Hij werd met huid en haar opgegeten, net als de rest van zijn schapen. Een groot onweer ontwikkelde zich boven Tirol, dat urenlang alles deed beven en trillen. Toen de zon weer tevoorschijn kwam waren de reus en zijn honden veranderd in een berg. De koning troont in het midden, rechts zie je zijn vrouw en links zijn trouwe rechterhand. Als het ’s nachts fel regent, vertelt men, hoor je vaak nog het vreselijke gehuil en geblaf van de honden.
De Achensee
Waar zich nu de Achensee bevindt, moet ooit een rijk gehucht geweest zijn. De bewoners van dat gehucht waren hard en meedogenloos. Toen op een dag een stokoude man van deur tot deur ging en bedelde om wat eten en een warm bed, werd hij verjaagd en nagefloten. De oude man strompelde richting Oberautal tot ongeveer het Fonsjoch en vervloekte het dorp. Het hele dorp kwam diezelfde nacht nog onder water te staan. De oude man slaapt sindsdien bij het Fonsjoch. Elke lente ontwaakt hij en strekt zich uit, iets wat soms lawines veroorzaakt. Men zegt, dat men soms het kerktopje van het verdronkene dorp net boven het wateroppervlak kan zien.
Keizer Max
Keizer Maximilian I was een zeer goede jager en ging graag op pad in de Tiroolse bossen. Bij de Martinswand in Zirl moet hij ooit een gems in een enge kloof hebben nagejaagd, tot hij niet meer voorwaarts kwam en ook niet meer terug. Toen verscheen plots een engel in de vorm van een boer en die hielp hem uit deze precaire situatie. Toen de Keizer zich wou bedanken, was de boer weg. Nog vandaag herinnert een kruis op de Kaiser-Max-Grot aan die bijzondere reddingsactie.
Berglsteinersee
Lang geleden stond er in de buurt van de Berglsteinersee tussen Kramsach en Breitenbach am Inn het Schloss Guckenbühl. De dochter van de kasteelheer werd zeer geliefd door haar vader. Op een dag werd ze verliefd op een jonge jager uit een arme familie. Omdat de jager helemaal dol was van het meisje, stapte hij op de kasteelheer af en vroeg om de hand van de mooie deerne. Die was vooral ontzet over het lef van de jonge man en dacht er niet aan een arme man zijn dochter te schenken. Hij joeg hem daarom niet alleen weg, hij liet ook zijn honden op hem los. Om zichzelf te redden van de hongerige honden, sprong hij in de Bergisteinersee, waar hij zich spijtig genoeg aan een rots stoot en verdronk. De dochter van de kasteelheer was vanaf dan alleen nog maar treurig. Toen ze op een dag langs de oevers van de Bergisteinersee wandelde en meende het gezicht van haar geliefde te herkennen, liep ze het water in en verdronk ook. De twee rotsen, die uit het water steken, stellen de twee geliefden voor… dan toch verenigd voor het “leven”.
De reus Haymon
Hij kwam uit Zwitserland en woonde in het Inntal. Op een dag doodde de reus Haymon bij een gevecht de reus Tyrsus, wat hem meteen heel erg speet. Als boetedoening wou hij een klooster bouwen bij de ingang van de Sillkloof. Dat ging moeizaam, want elke avond werd zijn bouwwerk van de reusachtige draak, die in de Sillkloof woonde, vernietigd. Haymon doodde de draak in een heroïsch gevecht en sneed de draak de tong uit. Hayman maakte nu zijn klooster af en leefde er tot het einde van zijn leven. Zijn beenderen en de drakentong zouden onder het altaar van de kloosterkerk Wilten begraven liggen. Links bij de ingang van de kloosterkerk staat een standbeeld van de reus Haymon, rechts eentje van Tyrsus.
Bron:
www.sagen.at
“Die schönsten Sagen aus Tirol“ van Wolfgang Morscher, Berit Mrugalska.
Ze is veel op pad (natuurlijk met haar gezin, wat dachten jullie :) ) en doet graag verslag over leuke evenementen en uitstapjes voor gezinnen.
